تاثیر آب مغناطیده بر ویژگیهای فیزیولوژیک گیاه ذرت (zea mays l. cv. 704) در مرحله زایشی

آب به عنوان یک مولکول دیامگنتیک می تواند تحت تاثیر میدان های مغناطیسی قرار گیرد. از آنجایی که آب بیشترین و مهم ترین عنصر تشکیل دهنده یاخته زنده است و همه واکنش های بیوشیمیایی یاخته در آب صورت می گیرد، این فرضیه به وجود می آید که شاید بخشی از تاثیرات ایجاد شده تحت تیمار میدان مغناطیسی ناشی از تاثیر آن بر ویژگی های مولکولی آب باشد. در تحقیق حاضر بذر های ذرت در دو گروه در یک زمین آزمایشی کشت شدند. یک گروه با آب معمولی و دیگری با آبی که پس از عبور از میدان مغناطیسی متناوب 110 میلی تسلایی مغناطیده گشت، آبیاری شدند. در مرحله زایشی، نمونه برداری از برگ، گل آذین های نر و ماده و میوه پس از رسیدن کامل انجام شد. پس از بررسی های ساختاری اندام های زایشی، تاثیر آب مغناطیده بر پارامتر های رشد و برخی ویژگی های فیزیولوژیک گیاه ذرت و نیز تاثیر محصول تولید شده با آب مغناطیده بر توان زیستی یاخته های کبدی جنین انسان مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که در مقایسه با گیاهان شاهد، آبیاری با آب مغناطیده سبب افزایش پارامترهای رشد، میزان رنگیزه های فتوسنتزی، محتوای قند و فعال شدن سیستم آنتی اکسیدان‏ گردید. بررسی های ساختاری اندام های زایشی نیز در جهت بررسی های دیگر حاکی از تسریع فرآیند رشد پس از آبیاری با آب مغناطیده بود. نتایج همچنین حاکی از افزایش محتوای فریتین، آهن و کلسیم میوه بود. فریتین ها اعضای یک خانواده بزرگ از پروتئین های ذخیره ای آهن هستند که در غذای انسان به خوبی قابل جذب بوده و می تواند در رفع کم خونی موثر باشد. با توجه به بهبود ویژگی های رشد گیاه ذرت و نیز افزایش محتوای فریتین و کلسیم و آهن در میوه ی گیاهان آبیاری شده با آب مغناطیده می توان این روش را به عنوان راهکار مناسب بدون اثر سوء بر سلامت انسان در جهت افزایش محصولات گیاهی و نیز غنی¬سازی زیستی محصولات زراعی معرفی کرد.